ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်းကို မှန်စွာသိ

တချို့သောပုဂ္ဂိုလ်များက ပြောကြ၏။ မဂ်ဖိုလ်လိုချင်လျှင် အဘိဓမ္မာကို တတ်အောင် အရင်သင်ကြ။ ပြီးရင် မဟာသတိပဋ္ဌာနသုတ် ကိုသင်။ ဒါတွေတတ်မှ သိမှသာ မဂ်ဖိုလ်ကို ရနိုင် ရောက်နိုင်တယ်။ အဘိဓမ္မာတို့ မဟာသတိပဋ္ဌာနသုတ်တို့ကို မသင်ဘူးတဲ့သူဆိုရင် မဂ်ဖိုလ်ကို မရနိုင်တဲ့သဘောမျိုး ပြောကြ၏။ အမှန်ကား ထိုသို့မဟုတ်ပါ။ ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်းကို မှန်စွာသိလျင်ပင် မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်ကို ရနိုင်ပေ၏။ သဠာယတန သံယုတ်ပါဠိတော်၊ ကိံသုကောပမသုတ်တွင် အခါတစ်ပါး မြတ်စွာဘုရား သာဝတ္တိပြည် ဇေတဝန်ကျောင်း တော်မှာ သီတင်းသုံးနေစဉ်ကာလ... တရားကိစ္စပြီးစီးပြီ ဖြစ်တဲ့ ရဟန္တာကြီး ၄-ပါးဟာ ဘုရားထံပါး ကြွလာပြီး ''တပည့်တော်တို့ဟာ မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်ခဲ့ပြီးလို့ နောင် တစ်ဖန် ဇာတိပဋိသန္ဓေ နေရခြင်းဆင်းရဲ မရှိတော့ပါဘုရား '' လို့ လျှောက်တင်သံကို အနားမှာရှိတဲ့ ပုထုဇဉ် ရဟန်းလေး ကြားတော့ '' ဒီကိုယ်တော်တွေဟာ ရဟန္တာတွေပဲ'' လို့ သိသွားပါတယ် ။ ရဟန္တာဖြစ်ကြောင်း အကျင့်ကို သိလို ကျင့်လိုတဲ့ ပုထုဇဉ်ရဟန်း လေးဟာ ဘုရားရှေ့မှာ ရဟန္တာကြီးတွေကို မေးနေရင် ဘုရားကို မရိုသေရာကျမှာစိုးတာနဲ့ ရဟန္တာများရဲ့ ကျောင်းသင်္ခန်းထိ လိုက် သွားပါတယ် ။ ပုထုဇဉ်ရဟန်းက ပထမ ရဟန္တာကြီးထံ သွားမေးတယ်။ "အရှင်ဘုရား အဘယ်မျှလောက်သိလျှင် ရဟန္တာဖြစ်ပါသလဲဘုရား" ပထမရဟန္တာကြီး ပြန်ဖြေလိုက်ပုံက ယတော ခေါ အာဝုသော ဆန္ဒံ ဖဿာယတနာနံ သမုဒယဉ္စ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ ယထာဘူတံ ပဇာနာတိ၊ ဧတ္တာ၀တာ ခေါ အာဝုသော ဘိက္ခုနော ဒဿနံ သုဝိသုဒ္ဓံ ဟောတိ။ အဓိပ္ပါယ်က ဖဿဖြစ်ကြောင်း အတွင်း အာယတန ၆ - ပါးတို့ရဲ့ ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်းကို မှန်ကန်စွာသိမြင်ခြင်းဖြင့် ရဟန္တာဖြစ် ပါပြီဟု ဆို၏။ (မျက်စိ နား နှာခေါင်း လျှာ ကိုယ်ဟူသော ရုပ်ငါးပါးကိုသာရှုသည်။ ကြွင်းသောရုပ် တို့ကိုမရှု။ နာမ်တရားတို့တွင်လည်း စိတ်တစ်ခုကိုသာရှုသည်။ စေတသိက် တို့ကိုမရှု။ သို့သော် ရုပ်နာမ်အလုံးစုံကို ရှုသည် သိသည်သာ မည်၏) ပုထုဇဉ်ရဟန်းရဲ့စိတ်ထဲမှာ ဘ၀င်မကျဘူး။ အာယတန ဆိုတာ အတွင်းအာယတန (၆)ပါး၊ အပြင်အာယတန(၆)ပါး၊ ၁၂-ပါးရှိတာ။ အခုတော့ အတွင်းအာယတန(၆)ပါးထဲရှုရုံနဲ့ ရဟန္တာဖြစ်တယ်ဆိုတဲ့အဖြေကို မကြေနပ်ဘူး။ ဒါနဲ့ ဒုတိယရဟန္တာဆီ သွားမေးပြန်တယ်။ ဒုတိယရဟန္တာကြီး စွဲလန်းမှုကြောင့် ဖြစ်သော ဥပါဒါနက္ခန္ဓာ ၅-ပါးတို့၏ ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်းကို မှန်ကန်စွာသိမြင်ခြင်းဖြင့် ရဟန္တာဖြစ်တာပဲလို့ ပြောပြန်တယ်။ ပုထုဇဉ်ရဟန်းစိတ်ထဲမှာ ဘ၀င်မကျပြန်ဘူး။ ပထမကိုယ်တော်က(၆)ပါးရှုပြီး၊ ဒုတိယကိုယ်တော်က (၅)ပါးပဲရှုတယ်ဆိုတော့လေ။ စိတ်ထဲ မကြေနပ်တာနဲ့ တတိယ ရဟန္တာဆီ သွားမေးပြန်တယ်။ တတိယရဟန္တာက ယတော ခေါ အာဝုသော စတုန္နံ မဟာဘူတာနံ သမုဒယဉ္စ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ ယထာဘုတံ ပဇာနာတိ၊ ဧတ္တာ၀တာ ခေါ အာဝုသော ဘိက္ခုနော ဒဿနံ သုဝိသုဒ္ဓံ ဟောတိ။ အဓိပ္ပါယ်က- ပထဝီ အာပေါ တေဇော ဝါယော ဓာတ်ကြီး ၄ -ပါးတို့ရဲ့ ဖြစ်ခြင်း ပျက်ခြင်းကို မှန်ကန်စွာသိလျှင် ရဟန္တာဖြစ်ပါပြီလို့ ဆိုပြန်တယ်။ ဓာတ်ကြီးလေးပါးပဲရှုတယ်။ ကျန်တဲ့ ရုပ်တွေ နာမ်တွေကို ဘာမှ မရှုတော့ဘူးဆိုတော့ ပုထုဇဉ်ရဟန်းရဲ့စိတ်ထဲမှာ ပိုတောင် မကြေနပ်တော့ဘူး။ ဒါနဲ့ စတုတ္ထရဟန္တာထံသွားမေးပြန်တယ်။ စတုတ္ထရဟန္တာကြီးက ယံ ကိဉ္စိ သမုဒယဓမ္မံ သဗ္ဗံ တံ နိရောဓ ဓမ္မန္တိ ယထာဘုတံ ပဇာနာတိ။ အဓိပ္ပါယ်က- ဖြစ်ခြင်းသဘောရှိသော တရားအားလုံးသည် ချုပ်ပျောက်ခြင်း သဘောရှိသည်ဟု မှန်ကန်စွာသိလျှင် ရဟန္တာဖြစ်ပါပြီ။ ဉာဏ်အမြင်စင်ကြယ်ပါပြီလို့ ဖြေပြန်တယ်။ ဖြစ်တဲ့တရားမှန်သမျှဟာ ပျက်တာပဲ။ ဖြစ်တာနဲ့ ပျက်တာ ဒီ(၂)ခုကိုပဲရှုလို့ ရဟန္တာဖြစ်သွားတာဆိုတာကို ပုထုဇဉ်ရဟန်းက မကြေနပ်ပြန်ဘူး။ ပုထုဇဉ်ရဟန်းစိတ်ထဲမှာထင်တာက ဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်ပဲဖြစ်ဖြစ် နိဗ္ဗာန်ရောက်အောင် ရှုမှတ်တဲ့နည်းလမ်းဟာ တစ်မျိုးတည်း အတူတူဖြစ်ရမယ်။ အခုတော့ ပထမကိုယ်တော်က(၆)ပါးရှုတယ်။ ဒုတိယကိုယ်တော်က(၅)ပါးရှုတယ်။ တတိယကိုယ်တော်က(၄)ပါးရှုတယ်။ စတုတ္ထကိုယ်တော်ကျတော့(၂)ပါးပဲရှုတယ်။ အရေအတွက်ဂဏန်းတွေမတူတော့ စိတ်ထဲမကြေနပ်နိုင်ဘူး။ ဒါနဲ့ မြတ်စွာဘုရားထံသွားပြီး အကြောင်းစုံလျှောက်ထားတယ်။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားက ယထာ ယထာ အဓိမုတ္တာနံ တေသံ သပ္ပုရိသာနံ ဒဿနံ သုဝိသုဒ္ဓံ ဟောတိ၊ တထာ တထာ ခေါ တေဟိ သပ္ပုရိသေဟိ ဗျာကတံ။ သူတော်ကောင်းလေးဦးတို့ ရဟန္တာဖြစ်ကြောင်း ရှုမှတ်ပုံတွေဟာ မှန်တယ်။ ပထမရဟန္တာကြီးက အာယတန(၆)ပါးရဲ့ ဖြစ်ပျက်ကို ရှုတာ ဒုတိယရဟန္တာကြီးက ခန္ဓာ(၅)ပါးရဲ့ ဖြစ်ပျက်ကို ရှုတာ တတိယရဟန္တာကြီးက ဓာတ်ကြီး(၄)ပါးရဲ့ ဖြစ်ပျက်ကို ရှုတာ စတုတ္ထရဟန္တာကြီးက သင်္ခါရတရားရဲ့ ဖြစ်ပျက်ကို ရှုတာ ဖြစ်ပျက်ရှုတဲ့သဘောချင်းက အတူတူပဲ။ ဒါကြောင့် အဖြေလေးမျိုးလုံးပင် ရဟန္တာ ဖြစ်ကြောင်း နည်းမှန်ချည်းပဲလို့ မိန့်ကြားတော်မူပါတယ်။ ရဟန္တာ ၄ - ပါးလုံးရဲ့ တူညီတဲ့ ဉာဏ်အမြင်ဟာ ဘုရားဟောနဲ့အညီ '' ဧကော ဓမ္မော '' ဆိုတဲ့ တစ်ခုတည်းသော တရား '' ဖြစ်သမျှ ပျက်ဖို့ '' ပါ ။ ဘုရားရှင်က ပုထုဇဉ်ရဟန်း ဉာဏ်ရှင်းအောင် ပေါက်ပင်ဥပမာပြတဲ့ '' ကိံသုကောပမသုတ် '' ကို ဆက်လက်ဟောတော်မူခဲ့ပါတယ် ။ ပေါက်ပင်မသိတဲ့သူတစ်ယောက်ဟာ ဆေးအလို့ငှာ ပေါက်သား အလိုရှိလို့ ပေါက်ပင် ဆိုတာ ဘယ်လိုပါလဲ လို့ လိုက်လံ မေးမြန်း ပါတယ် ။ အချိန်အခါအလိုက် ပေါက်ပင်ကို မြင်ဖူးထားတဲ့သူတွေက သူတို့ မြင်ဖူးထားတဲ့အတိုင်း အသီးအသီး ပြောပြပေးပါတယ် ။ ၁ ။ တောမီးလောင်ထားစ အချိန်မှာ ပေါက်ပင် မြင်ဖူးသူက ပေါက်ပင်ဆိုတာ မီးလောင်ငုတ်တို လိုပဲတဲ့။ ၂ ။ ပွင့်တဲ့အချိန်မှာ မြင်ဖူးသူက ပေါက်ပင်ဆိုတာ အပွင့်က သားတစ်လို နီရဲရဲ တဲ့ ။ ၃ ။ အသီးသီးတဲ့အချိန်မှာ မြင်ဖူးသူက ပေါက်ပင်ဆိုတာ အသီးတွေ သံလျက်လို တွဲရွှဲ ကျနေတာ တဲ့ ။ ၄ ။ ရွက်နုဝေပြီး အုပ်ဆိုင်းနေချိန် မြင်ဖူးသူက ညောင်ပင်ကြီးလို အုပ်ဝိုင်းဝိုင်း ပါကွာ တဲ့ ။ သူတို့ မြင်ဖူးတဲ့ ပေါက်ပင်ဟာ အချိန်အခါအလိုက် ပြောင်းလဲမှု ရှိပေမဲ့ ပေါက်ပင်ပေါက်သား ဖြစ်နေဖို့က အဓိက မဟုတ်လား ။ ပေါက်ပင်ဥပမာလိုပဲ ရှုနည်းမှတ်နည်းတွေ မတူကြသော်လည်း၊ ရုပ်နာမ်တို့ကို အဘိဓမ္မာကျမ်းဂန်တို့၌ အကျယ်ပြသည့်အတိုင်း စုံလင်အောင်မသိသော်လည်း ရုပ်(သို့မဟုတ်)နာမ်တစ်ခုခု၏ ဖြစ်ပျက်ကို ရှုရုံမျှဖြင့် အရဟတ္တဖိုလ်အထိ ရောက်နိုင်၏။ တစ်ခုထဲကို စူးစိုက်ပြီး ဝီရိယသန်သန်နဲ့ အမြဲတန်း မရှုမှတ်ကြလို့သာ လမ်းတွေလွဲနေကြ ခရီးတွေဝေးနေကြတာပါ။ #မဟာစည်ဆရာတော်ဘုရားကြီး၏ #ဝိပဿနာရှုနည်းကျမ်း(ပထမတွဲ)မှ #ထုတ်နှုတ်ပူဇော်ပါသည်